Basında Dbe

Eskiden çıkıp çığlık çığlığa oyunlar oynadığımız koşturduğumuz sokak ve mahallelerimiz vardı. Bugün şehir çocukları doğal gelişen oyunlardan ve arkadaşlıklardan mahrum ne yazık ki...

Saklambaç, elim sende, yakar top, ebelemece, tilki tilki saatin kaç, seksek, ip atlamaca, lastik... Daha ağaçlı sokaklar, daha küçük binalar, daha tenha araç trafiği,  daha çok bahçe, daha az televizyon, daha az oyuncak, daha geniş hayal gücü... Çarpık çurpuk devleşen şehirlerimizde bu nimetleri tatmış son nesillerdeniz. Bizim çocuklarımız artık özel parklarda, okullarda ve gruplarda önceden planlanan programlanan oyunlara katılıyorlar.

Çocukların fiziksel, duygusal ve psikomotor gelişimleri açısından dış mekan oyunları çok önemli. Çocuğa doğal öğrenme ortamı yaratıyorlar. Öğrendiklerimizin yüzde ellisini dört yaşına, yüzde seksenini de sekiz yaşına kadar öğrendiğimizi düşünürsek, okul öncesinde çocuklarımızın bu tür oyun ve aktiviteler içinde olmasının önemini anlayabilirsiniz.

DBE Davranış Bilimleri Enstitüsü Çocuk ve Genç Bölümünden Uzman Psikolog Şeyda Özdalga, arkadaşlarıyla en basit tanımıyla "koşup oynayan" çocuğun hayatında gerçekleşen olumlu değişiklikleri açıklıyor.

Ebebek /22.08.2011

Haberin devamını pdf formatında okumak için tıklayınız.