Emre Konuk

Åžu sıralar Amerika’yla ilgili iyi ÅŸeyler söylemek pek makbul bir ÅŸey deÄŸil biliyorum. Bugün bu suçu bilerek iÅŸleyeceÄŸim. YaÅŸamımın en verimli, en çok doyum aldığım, kendimi geliÅŸtirme olanağı bulduÄŸum yıllarım Amerika’da geçti. Felsefesini ve dünyayla nasıl bir iliÅŸki içinde olmak istediÄŸini anladığımı düşünürüm.

Amerika daha çok uzun yıllar yaÅŸamımızın bir parçası olmaya devam edecek. Onsuz bir yaÅŸamı neredeyse düşünmek bile mümkün olmayacak. Yalnızca politik açıdan deÄŸil, yaÅŸam tarzı ve deÄŸerler açısından da böyle olacak. Onun için Amerika’yı anlasak iyi olur diye düşünüyorum.

Amerika’nın baÅŸka her ÅŸeyi üzerine inÅŸa ettiÄŸi deÄŸerleri; temel insan hakları, demokratik haklar, bireyin hakları, serbest düşünce, serbest ticaret, serbest giriÅŸimcilik denebilir. Bunlar liberal düşüncenin ve liberal ekonominin de dayandığı deÄŸerler. Bu açıdan bakınca, biraz garip karşılanabilir ama bir ülkeyi sömürmek, yani onu fakirleÅŸtirerek zenginleÅŸmek, Amerikan-liberal deÄŸerleriyle çeliÅŸir. Çünkü fakir müşteriye bir ÅŸey satamazsınız. Zengin müşteriyle iÅŸ yapmak daima daha çok kazandırır.

Amerikan Emperyalizmi

1960 ve 70’ler sabahtan akÅŸama kadar Amerikan’ın bizi nasıl sömürdüğünü dinlemekle geçti. Gençlik bunun için ayaklanırdı. Düğmeye basıldığında 100.000 işçi Ä°stanbul’da ayaklanıp “devrim provası” yapar, bütün iÅŸyerleri kapatılırdı. İşçiler Amerikan sömürüsüne kızıp kendi çalıştıkları fabrikaları yakar yıkarlardı. Bütün bunları dışarıda Rusya, içerde de demokrasi savunucusu köşe yazarlarımız ve hocalarımız destekler, Irak Baas partisinin tüzüğünü alıp askerle ortak yapılacak ihtilali organize ederlerdi. Bunun adı o zamanlar MDD (Milli Demokratik Devrim) idi ve sloganı da “ordu millet el ele’ydi”. Deniz GezmiÅŸ ve arkadaÅŸlarını askerin astırdığı söylenirse de doÄŸru deÄŸildir. Onların asılmasına neden olanlar ve onları harcayanlar zamanın köşe yazarları ve hocalarıdır. Hiç biri geçmiÅŸin muhasebesini yapmadı.

O zamanlar bir ülkenin Amerika’dan kopması demek, Rusya’nın hakimiyetine girmek demekti. Her iki güç araziyi büyütmeye bakardı. Bir yerden çıkarsanız öbürü hemen orayı sahiplenirdi. Bu iÅŸlere bakmak, yani araziyi korumak Amerika’ya ihale edilmiÅŸti. Zaten dünyanın bütün pislikleri neredeyse yüz yıldır Amerika’ya temizletilir.

Avrupa 1. Dünya Savaşı’nda Almanya’yla baÅŸ edemeyince Amerika’yı yardıma çağırmıştır. Almanya’ya dayattığı koÅŸullar nedeniyle Hitler’i yaratıp baÅŸ edemeyen yine Avrupa’dır. Hitler pisliÄŸini temizlemek de Amerika’ya kalmıştır. Fransızlar hala bunu hazmedemezler ve bu yüzden de Amerika’dan nefret ederler. Vietnam’ı eline yüzüne bulaÅŸtırıp iÅŸi Amerika’ya havale eden de Fransa’dır. Kosova ve Bosna’da BirleÅŸmiÅŸ Milletler Barış Gücü ve bütün Avrupa onbinlerce insanın katledilmesine seyirci kalmıştır. Burada da pisliÄŸi temizlemek yine Amerika’ya ihale edilmiÅŸtir.

Avrupa ülkelerinin doÄŸru dürüst bir orduları dahi yoktur. Savunma bütçeleri küçüktür. ÖrneÄŸin Almanya’nın havada yakıt ikmali yapan uçağı bile yoktur. Sınır ötesi problemleri nasıl olsa Amerika hallediyordur.

Arafat’la Ä°srail’in anlaÅŸabilmeleri için Harvard’da “UzlaÅŸma Projeleri” oluÅŸturulmuÅŸ, Arafat’la Ä°srail BaÅŸbakan’ı ormanlık arazilerde villalara sokulmuÅŸ, Amerika baÅŸlarına dikilmiÅŸ ve Ä°srail’in ’67 sınırlarına çekilmesi, Arafat’ın da Ä°srail’i tanıması saÄŸlanmıştır. “Ä°ÅŸ bitti” derken Arap ülkeleri su koyvermiÅŸ ve bugüne gelinmiÅŸtir.

Uluslararası Hukuk

11 Eylül olayı bardağı taşıran damla olmuÅŸtur. Örümcek kafalı bir adam, 50 dolara aldığı bir cep telefonuyla etrafa emirler verip dünya ekonomisini sarsabilmiÅŸtir. Bu pisliÄŸi de temizlemek yine Amerika’nın üstüne kalmıştır. Amerika defalarca BirleÅŸmiÅŸ Milletlerin daha etkin müdahalelerde bulunması için uluslar arası hukukta deÄŸiÅŸiklikler önermiÅŸ ama baÅŸarılı olamamıştır. Sonuçta yine Avrupa’nın pasif desteÄŸiyle kendi başına hareket etmek zorunda kalmıştır. Bölgeyi radyasyondan iyice arıtma niyetinin çok öncelerden planlandığı anlaşılıyor. Önce Afganistan, sonra Irak, sonra Suriye, sonra da Ä°ran. Anlaşılan, büyük finansman kaynağı olan ve normal savaÅŸ kuralları dışında savaÅŸ veren bir düşmanla nasıl savaşılacaksa öyle savaşılacak.

KomÅŸu evde teröristlerin barındığını haber alırsanız polise haber verirsiniz. Teslim olmazlarsa öldürürsünüz. Kimse de sizden hesap sormaz, çünkü bu eylemin yasal zemini oluÅŸturulmuÅŸtur. Düşman komÅŸu ülkedeyse, uluslararası hukuk elinizi kolunuzu baÄŸlar. Öcalan bu sayede Suriye’de barınabilmiÅŸ ve 30.000 kiÅŸi bu nedenle ölmüştür. PaÅŸamız neticede Suriye sınırına gitmiÅŸ ve “istersem bir haftada Åžam’a girerim” dediÄŸi için de Öcalan Suriye’den atılmıştır. EÄŸer Suriye’yle kapışsaydık, bugün uluslararası hukuku çiÄŸnediÄŸimiz için kendimizi suçluyor olmayacaktık.

Unutmayalım; yalnızca Ä°srail’i deÄŸil, Amerika’yı deÄŸil, kendisi gibi düşünmeyen herkesi ortadan kaldırmayı hedefleyen, hiçbir ÅŸekilde uzlaÅŸmayı düşünmeyen örgütler ve devletler var ortada. Hatırlayalım: Birkaç yıl önce Hizbullah örgütü üyeleri Türkiye’de onlarca kiÅŸiyi iÅŸkenceyle öldürmüşler, parçalara ayırmışlar ve bahçeye gömdükten sonra da dizi filmlerini seyredebilmiÅŸlerdi. GöbeÄŸine bomba baÄŸlayıp çoluk çocuk öldüren adam yıkıntıların içinden çıkardığı çocuk ölüsünü havada salladığında kahrolabiliriz, içimiz aÄŸlayabilir ama bu kafamızı karıştırmasın. Bu savaÅŸta kimse temiz kalamaz.

Amerika serbest ticaret yapabileceği, refahını arttırabileceği ve güvenliğini tehdit etmeyen bir coğrafyanın peşinde. Avrupa ve biz de hazıra konma peşindeyiz.

20.08.2006