Basında Dbe

BoÅŸanmanın ardından yeni bir hayat kurmak için tekrar evlenmeyi planlayan anne-babaların iÅŸi zor. Ã‡ocuklar içinse aileye girecek 'üvey' anne-babayı kabullenmek zor...

Ãœvey anneyle yaÅŸamak zorunda kalan çocukların hayatına girmek için yapılan en büyük hatalar: Acele etmek, sert tavırlar takınmak, otorite kurmaya çalışmak ve 'annecik' Olmak!

Tarafların birbirini tanıması, durumu kabullenmesi ve mutlu bir yuva kurması çeşitli engellere takılabilir. Bu süreçte çocuğun hem öz hem de üvey ebeveynlerinden destek alması önemli.
Hatta psikolojik yardım bile gerekebilir. Peki, en az zararla olayı çözmek mümkün mü? Sorunun cevabı için DBE Davranış Bilimleri Enstitüsü'nden Uzman Psikolog Ayşen Kayahan'a danıştık.

• Evlilik haberi çocuÄŸa alıştırılarak ve yalnızken verilmeli. Böylece tepkisini özgürce gösterebilir ve sorularını rahatça sorabilir.


• Evlilik için izin istenmemek ancak çocuÄŸun düşünceleri önemsenmek. Kaygılarını giderici bilgi verilmek, soruları samimiyetle ve acele etmeden yanıtlanmak. Öncelikle kendisinin eskisi kadar sevilmeyeceÄŸi fikrine kapılabilir, bu endiÅŸesi giderilmek.


• Hayatında yaÅŸanacak deÄŸiÅŸiklikler hakkında ayrıntılı bilgi verilmek. Sevginin, ÅŸefkatin, ilginin azalmayacağı vurgulanmalı ve bu durum süreç içinde de hissettirilmek.


• Yeni anne veya baba, yavaÅŸ yavaÅŸ tanıtılmalı. Mesela bir hafta beraber yemek yiyebilir, diÄŸer hafta ise tiyatroya gidebilirsiniz.


• ÇocuÄŸu yeni ailesiyle tanıştırırken, aynı ortamda öz anne ya da babanın olmamasına dikkat edilmek. Pek çok kiÅŸi, bunun çocuÄŸu rahatlatacağını düşünür. Aksine çocuk endiÅŸelenir, nasıl davranacağını bilemez.


• BoÅŸanmış çiftlerin çocuklarının büyük kısmı, annelerinin


• velayeti altındadır. Dolayısıyla üvey anneleriyle sınırlı zaman geçirirler. Bazen babanın yeni eÅŸi, kendini anne gibi görüp çocuÄŸun sevgisini kazanmak için aşırı çaba içine girebilir. Aslında iyi niyetli olan bu yaklaşım, pek iÅŸe yaramaz ve hayal kırıklığıyla sonuçlanabilir. Çocuklar için anneleri tektir ve yeri doldurulamaz.


• Çocuk annesinin kim olduÄŸunu net bir ÅŸekilde ortaya koyar. 'Annecik'olmaya gerek yoktur.


• Ãœvey ebeveynin çocuk üzerinde karar verici ve sert bir tavır takınması doÄŸru deÄŸil. DiÄŸer ebeveynle ilgili olumsuz konuÅŸmak da tavsiye edilmiyor.


• Ãœvey ebeveynin, öz ebeveyn ve çocuÄŸun baÅŸ baÅŸa zaman geçirmelerine fırsat tanıması gerekir.


• Çocuk, üvey annesinin hayatında nasıl bir yeri olacağından ve ona nasıl hitap edeceÄŸinden emin olamayabilir. Bu durumda "Abla" demesi ya da adıyla hitap etmesi, normal sayılır. Bazen çocuÄŸa bu konuda öneride bulunmak ya da tercihini sormak da iÅŸleri kolaylaÅŸtırabilir. Çocuklar, üvey ebeveyne anne ya da baba demeleri


• için zorlanmamalı, istedikleri bir hitap ÅŸeklini seçmelerine izin verilmeli.


• Bazı durumlarda öz anneler de üvey annelerin kabulünü zorlaÅŸtırabilir. Öz annenin olumsuz konuÅŸmaları ve ters tavırları, çocuÄŸun kafasını karıştırabilir.'O kadın' yüzünden boÅŸanmış olmanın faturası, çocuklar üzerinden çıkarılmamalı.


• Kendi deneyimlerinize ait olumsuz duyguları çocuÄŸa aktarmaya gerek yok.


• Ailelerin çocuÄŸa karşı sabırlı ve hoÅŸgörülü olması, büyük bir anlayışla yaklaÅŸması önemli. Ãœvey ebeveyn hemen pes etmemeli, reddedilmeyi kabullenmemen. ÇoÄŸu çocuk; üvey ebeveynin sabrını sınar; onun iyi niyetli ve dostça giriÅŸimlerini geri püskürtmek için elinden geleni yapar. Ãœvey ebeveyn direnmeli ve çaba göstermeli. Bunların olaÄŸan tepkiler olduÄŸunu bilmek iÅŸi kolaylaÅŸtırabilir, öfkeyi kontrol etmesine ve sabır göstermesine yardımcı olabilir.


• Baba (öz ebeveyn), çocukların bakımından ve disiplininden birinci derecede sorumlu olmayı sürdürmeli. Ancak, üvey annenin de sözünün dinlenmesi gerektiÄŸi vurgulanmalı. Disiplin ve kontrol, üvey anneye devredilmemeli. Bu konudaki fikir ayrılıkları çocukların önünde tartışılmamalı.


• Öz ebeveynin taraf tutması, durumu zorlaÅŸtırır. Yapılması gereken, yeni eÅŸe ve çocuÄŸa dengeli yaklaÅŸmaktır. Çocukla birebir zaman geçirmeye özen gösterilmeli ve eskiden keyifle yapılan etkinlikler sürdürülmeli. Böylece öz ebeveyn, çocuÄŸun hâlâ kendisi için çok deÄŸerli olduÄŸunu gösterme fırsatı bulur.


• Çocuklar sert tepki verdiklerinde, bir ÅŸeyi istemediklerini söylediklerinde ayıplamak ya da suçlamak yerine "Belki ilerde beni seversin", "Biraz daha zamana ihtiyacımız var" gibi sözlerle olgun birtavır sergilemek yararlı olur. Arada "Ben senin annenin yerini almaya çalışmıyorum"demek gerekir. Bu sayede üvey anneyle yakınlaÅŸtığında, öz annesini unutmuÅŸ hissine kapılmaz.


• EÄŸer üvey kardeÅŸler varsa, sürece uyum saÄŸlamak daha zor olabilir. Rekabet yaÅŸanabilir ve çatışmalar artabilir. Bunlar aşılabilir sorunlardır. Zaman ayırmak, çaba göstermek, sabırlı olmak, eÅŸit davranmak ve kuralların herkes için geçerli olduÄŸu bir ortam yaratmakta fayda var. Sorunların aşılamadığı durumlarda, uzman desteÄŸi alınabilir.


• Çocuk, kendisine dostça davranan, dertlerini dinleyen, cesaretlendiren ve yatıştıran üvey ebeveynlerini bir süre sonra kabullenecektir.


• Çocuk için ikinci evliliÄŸin baÅŸarısı çok önemlidir. Mutlu evliliklerin olabileceÄŸini görüp, geleceÄŸe umutla bakabilir. Böylece yetiÅŸkinlikte mutlu bir aile kuramamaktan korkmaz.

Milliyet Cadde / 27.02.2017

Haberin devamını pdf formatında okumak için tıklayınız.